Artykuł Marco Pannelli, przywódcy Transnarodowej Partii Radykalnej, zaczerpnięty z programu ugrupowania. Rzecz dotyczy politycznych, moralnych i kryminalnych aspektów prohibicji
Walka z narkotykami jest jedynie kolejną okazją do konfrontacji między jakobińsko-autorytarnym złudzeniem a demokratyczno-liberalną "propozycją". "Prohibicja czyni z każdego narkomana złotą kurę, znoszacą codziennie, aż do śmierci, aż do momentu, w którym zostanie zabita, złote jaja".
Społeczeństwo, które potrafi w przeciągu stu lat wyniszczyć i zgładzić miliony ludzi (w wyniku wojen, głodu, nędzy) i następnemu stuleciu pozostawia w spuściżnie śmiertelne rany, jest społeczeństwem tragicznym. Niektórzy, chcąc je radykalnie zreformować, chcąc zreformować jego podstawy, jego prawo w duchu prawa do życia i życia prawem, stworzyli Partię Radykalną.
Tej decyzji nie stanęły na przeszkodzie - ale wręcz wsparły ją - niektóre "livres de chevet", wydane w czasach, gdy miałem 15-20 lat. Były to: "Dramat ateistycznego humanizmu" ojca Henri de Lubac, zeszyty "Esprit" Emmanuela Mounier czy "Dialogi karmelitanek" Bernardosa - wszystkie, oczywiście, francuskie. Ale i katolickie.
Od ćwierć wieku jestem bity za moje przekonania i akcje antyprohibicyjne (dotyczą one nie tylko narkotyków), które rzekomo są wyrazem nie tego, czym są w istocie - wyboru podyktowanego współczuciem, solidarnym podjęciem odpowiedzialności, przymusem moralnym - ale dowodem laksyzmu, cynicznej obojętności i ... zwykłego hedonizmu. Często występują przeciwko mnie różni moraliści, kaznodzieje, pragnący przypisać innym swoje własne wady, w fanatyczny sposób dążący do zniszczenia złego ducha stulecia, podstawowej przyczyny wszystkich jego bolączek. W rezultacie bolączki te stają się niezbędne i cenne ze względu na ten fanatyzm, a dążenie do pokonania ich okazuje się niemoralne.
W sprawie narkotyków swego czasu moralisci odwoływali się do siarki, substancji piekielnej i do złota, mamony.
Im bardziej się mylą i im więcej krzywd dzieje się z ich powodu, tym bardziej atakują. Powstaje piekielny krąg, w którym oni są zamknięci, i nas też w nim zamykają: musimy więc zdecydować się na walkę na otwartym polu, bez nadmiernej ostrożności i strachu przed zlinczowaniem. W grę wchodzi przyszłość społeczeństw, obywatelska, ludzka. Paga narkotyków jest wyłącznie skutkiem prohibicji, systemu prawnego ustalonego w nadziei, że Cezar, państwo, oczyści nasze i cudze sumienie, pokona złego ducha, grzech, zło i błędy.
Gdyby nie było prohibicji, używki obecnie zakazane siałyby zło na równi z używkami dozwolonymi, a nawet mniej od nich, a to z przyczyn, o których teraz nie będę mówił. Ale system prohibicji ma dwie strony medalu: największymi jego zwolennikami są ci, którzy z produkcji reklam zachęcających do picia alkoholu, palenia tytoniu, zażywania środków psychotropowych uczynili trzecie co do wielkości imperium handlowe. Despotyczne prawo, laksyzm i łamanie prawa idš w łeb. Z powodu istnienia prohibicji społeczeństwo, instytucje, rodzina i sam narkoman płacš zniszczeniem, którego cena nie jest wymierna. Prohibicja czyni z każdego narkomana złotą kurę, która dopóki nie umrze, lub nie zostanie zamordowana, znosi codziennie złote jaja. Narkoman przynosi zyski innym - musząc stale zażywać narkotyki musi dokonywać przestępstw, musi stosować przemoc, staczać się. Z powodu prohibicji towar, który w normalnych warunkach kosztowałby tyle co alkohol czy tytoń, a może nawet mniej, jest droższy od złota, a jego rozprowadzaniem zajmuje się największa organizacja przestępcza, która dąży do powiązań z międzynarodowymi i krajowymi ośrodkami władzy. Dzięki istnieniu prohibicji, a nie dzięki "istnieniu narkotyków" czy narkomanów, 60-80% funduszy przeznaczanych na wymiar sprawiedliwości i policję państw zachodnich pochłania "wojna narkotykowa". Z powodyu prohibicji narkomani muszą stale dokonywać przestępstw, kradzieży, napadów. Jeśli przyjmiemy, że każdy z nich w ciągu roku dokonuje średnio 30 napadów i rabunków, to ujrzymy, że we Włoszech przynajmniej 3 miliony osób pada co roku ofiarš tych napadów. Tak, trzydzieści milionów w ciągu 10 lat. Chyba nie muszę przypominać, że również ich reprezentuje i broni od lat Partia Radykalna.
W niebywałym postępie "narkodolar" i "narkokracja" podbijają kolejne tereny, instytucje, państwa - a wszystko to dzięki istnieniu prohibicji. Również z jej powodu aresztujemy 7-8 letnie dzieci, które handlują narkotykami, wraz z babciami i matkami. Przestępstwa mafii, camorry i mafii neapolitańskiej sa wynikiem istnienia prohibicji, ponieważ organizacje te są związane z nielegalnymi używkami, a walka o zdobycie rynku często kończy się rozlewem krwi. Dzięki prohibicji w tej właśnie chwili setki tysięcy rodzin poszukuje synów, ojców, matek, którzy być może umierajš w wyniku przedawkowania narkotyków, zarażenia się AIDS-em, napadając z bronią w ręku, mordując. Ze strony wielkich guru walki z narkotykami i "wszystkowiedzących" pojawiających się przy każdej okazji, pada tylko jedna odpowiedź: trzeba wydać bezpardonową wojnę producentom, przewoźnikom i handlarzom narkotyków i narkomanom, trzeba ich razić, skazywać na długoletnie więzienie. To oni traktują jednakowo haszysz i heroinę, i dlatego istnieją dla nich już nie dziesiątki tysięcy, ale miliony przestępców. Żadne "niewielkie ilości" ich zdaniem nie mogš być tolerowane: dla narkomanów są jedynie wspólnoty terapeutyczne i więzienia. Ale jak uzyskać miliony miejsc czy to we wspólnotach czy w więzieniach, tego już nie mówić. Ani nie dysponujemy wystarczającą ilością żołnierzy i sił porządkowych, by aresztować tych wszystkich przestępców, a potem by ich pilnować, leczyć, wyzwalać, nauczyć ich na nowo "miłości życia", poszanowania dla samych siebie, znaleźć im pracę - a przecież we Włoszech i bez tego są trzy miliony bezrobotnych. Ale wiadomo, że ja, w przeciwieństwie do tych wszystkich moralistów, nie jestem dobrym chrześcijaniniem.
funkcjonujący w psychice odpowiedni COEX, duchowe dociekania, rozwój własnej osoby na różnych płaszczyznach, przekonanie o doniosłości nadchodzącego doświadczenia = set. Własny pokój, noc, ciemność, samotność [reszta domowników już śpiąca] = setting.
Niniejszy trip raport jest raczej próbą skrótowego ujęcia głównych motywów mojej, jakże dramatycznej, pierwszej sesji LSD, aniżeli usystematyzowanym, przemyślanym tekstem. Jest to bardziej rozwinięcie posta, który opublikowałem na ramach forum hyperreal.
Pozwoliłem sobie go otagować mianem przeżycia mistycznego, gdyż ten aspekt tripa jest ważniejszy niż bycie pierwszym razem, gdyż doświadczenia z psychodelikami już miałem.
Spokojna, mało pogodna niedziela. Home alone, dużo czasu i pozytywne nastawienie.
13:10 - 3 saszetki tantum rosa, po ekstrakcji około 1,5g benzydaminy (ekstrakcja przeprowadzona przy pomocy szklanek, zimnej wody, strzykawki do odmierzenia precyzyjnej objętości wody, oraz 2 ręczników papierowych jako filtr). Cały proces przebiegł sprawnie. Prawie to co przy antku, tylko zamiast przefiltrowanej cieczy zbieramy osad z filtra.
+0:20 - poki co nic wyrazistego, ale jestem bardzo pozytywnie astawiony, czekam. W międzyczasie wychodzę na balkon i odpalam papierosa.
Dzięki temu tripowi pierwszy raz udało mi się znaleźć klucz to psychodelicznych marihuanowych wrót. Gdzieś tutaj na forum czytałem "bez przesady żeby rozkminiać po marihuanie", właśnie z takim nastawieniem NIGDY nie uda ci się zobaczyć czym tak naprawde jest marihuana. Nie bez powodu nie da się jej przedawkować. To znak że jak chce się ją poczuć w pełni to potrzeba więcej wypalić, chociaż w moim przypadku już nie koniecznie, bo rozumiem na czym polega jej moc ;). Możecie mówić że to strata towaru... bla bla bla. Dla was może to i strata, każdy lubi to co lubi.
Wszystko było idealnie zgrane w czasie i przestrzeni. Byłem na wsi, gdzie nie było żadnej latarni w okolicy, wokół cisza i spokój, niebo było bezchmurne i gwiaździste, mama smacznie spała sobie niczego nieświadoma, a ja na dodatek na działkę wziąłem, uwaga… “Spektrum świadomości” Kena Wilbera (akurat wszystkie inne skończyłem a tę mam pożyczoną więc mówię wypadałoby zacząć), w którym opisywał on połączenie wielkich systemów Zachodu z kontemplacyjnymi tradycjami Wschodu. Wszystko co przeczytałem do 109 strony i dwóch sposobach poznania i rzeczywistości jako umyśle, później potwierdziłem pragmatycznie w postaci doświadczenia psychodelicznego. Długo czekałem na tę chwilę. Całość tych rozmyślań utwierdziła mnie w przekonaniu, że to mój najlepiej ułożony i przygotowany trip w dotychczasowym życiu, o najlepszym set and setting jakim można marzyć. Dodajmy do tego okres spadających perseidów a dostaniemy z tego to, że to co wtedy robiłem to była najlepsza rzecz jaką można było w tamtym czasie robić i tak wtedy rzeczywiście czułem. Poza tym widziałem wiele spadających gwiazd oraz jedną perseidę ! Ale wracając do magii…
Dopiero co człowiek odpoczął od Pol’and’Rockowego festiwalu w Kostrzynie nad Odrą uznając go za jedno z lepszych wydarzeń w jego życiu, tak w jego życiu niedługo potem pojawia się coś równie, a może i bardziej spektakularnego. Astralny Wojownik miał pojechać sobie w tym roku na dwa festiwale, z czego jeden się nie odbył, więc odczuwał on niemały zawód. Po Woodstockowym szaleństwie plany były takie by pojechać jeszcze gdzieś. Może jakieś góry, Bieszczady jak w roku poprzednim albo coś nowego czyli Tatry. Plany były płonne, lecz nie wypaliły.
