Parlament Katalonii, który działa jako autonomiczny rząd, debatuje nad warunkami legislacji dotyczącej regulację upraw, konsumpcji oraz transportu produktów z konopi indyjskiej.
Barcelona i inne miasta regionu idą w dobrą stronę. Parlament Katalonii, który działa jako autonomiczny rząd, debatuje nad warunkami legislacji dotyczącej regulację upraw, konsumpcji oraz transportu produktów z konopi indyjskiej. Kwestia ta ma obecnie spore poparcie wśród polityków partii rządzącej, która chce uczynić marihuanę ważnym i legalnym towarem regionalnym.
W 2014 roku podjęto decyzję o utworzeniu społecznych klubów konopnych, lecz ze względu na nieścisłości prawne kwestia nie została do końca uregulowana. Przewodnicząca Komisji Zdrowia w parlamencie – Alba Verges mówi, że Katalonia „nie chce robić tego na pół gwizdka”, odnosząc się do nieścisłości prawnych, z jakimi od lat zmagają się plantatorzy w Holandii. To kraj, gdzie konsumpcja marihuany jest legalna, zaś uprawa jest nielegalna i odbywa się na czarnym rynku. Jest to swoisty absurd. Dlatego też Katalończycy mają mieć możliwość uprawy konopi.
Nowe przepisy mówią, że społeczne kluby konopne mogą produkować do 150kg marihuany rocznie (każdy z nich zależnie od liczby zarejestrowanych klubowiczów). Każda uprawa ma być sygnowana, aby można było sprawdzić czy ilość wytwarzanego suszu odpowiada faktycznemu zużyciu wśród członków klubu. Podczas transportu konopi indyjskich menadżer klubu musi posiadać ze sobą stosowne dokumenty określające, które stowarzyszenie jest odpowiedzialne za uprawę. Ponadto trzeba będzie znać miejsce przeznaczenia, datę wytworzenia oraz dokładny typ produktu. Transport publiczny nie może być używany do przewożenia, ani dystrybucji marihuany.
Każdy nowy członek klubu będzie musiał odczekać 15 dni, ażeby dostać zezwolenie na uprawę na własny użytek. Każdy powyżej 21 roku życia może zakupić do 60 gramów miesięcznie, zaś użytkownicy w przedziale wiekowym 18-21 lat mogą nabyć jedynie do 20 gramów miesięcznie. Nowe przepisy zezwalają także na spożywanie alkoholu oraz innych produktów konopnych (ciastka, słodycze) w klubach.
Właściciele i fundatorzy lokali mają nadzieję, że nowe rozporządzenia zakończą wszelkie aresztowania ludzi z branży w regionie. „Jedyną rzeczą o którą prosimy jest bezpieczeństwo prawne” mówi anonimowo jeden z właścicieli klubu konopnego. „Od wielu lat jesteśmy jedną nogą w legalnym systemie, a drugą musimy być w bagnie”.
Rząd kataloński wie o tym, ze rozporządzenie może zostać zakwestionowane przez rząd federalny Hiszpanii w sądzie konstytucyjnym. Parlament stwierdził jednak, że prawo do konsumpcji i uprawy jest prawomocną decyzją, do którego Katalonia ma prawo, ze względu na prawo do własnego ustawodawstwa. Alba Verges mówi „Prawo, które wprowadzamy jest bardzo wyraźną wiadomością. Nadszedł czas, aby zmienić nastawienie, jeśli chodzi o ustawodawstwo dotyczące narkotyków”.
Pierwsze przeżycie z tą magiczną substancją.
Spożywałem wraz z kolegą ekstrakt x15 zakupiony w Smartshopie w Amsterdamie.
Ekstrakt paliliśmy za pomocą drewnianej fajki w parku wieczorem gdzie atmosfera była idealna.
Ciężko będzie mi to opisać, lecz postaram się jak tylko umiem.
Pierwszy buch.
Po chwili obraz typowo rozpłaszczony nic po za tym, więc decyduję się na następny krok.
Drugi buch.
Uczucie lekkiego swędzenia nic więcej.
Trzeci buch.
piękne naturalne otoczenie z raczej takim sobie nastawieniem.
Przychodzi taki dzień w życiu, kiedy trzymasz w swojej dłoni mniej więcej garść grzybów i jest Ci wszystko jedno, gdzie ślepy los zawieje twoje życie. Takiż dzień spotkałem na swojej drodze. Nagły impuls skierował mnie do lasu. Udaję się daleko od bezpiecznego miejsca, zastanawiając się nad sensem bezsensu moich decyzji. Mój pociąg odjechał, a ja rozgościłem się w nim jak czeska prostytutka w stodole. Trzymam fason i idę dalej.
nazwa substancji-C02(dwutlenek węgla)
poziom doświadczenia użytkownika-C02(wiele razy)
"set & setting"-jak zawsze dobre
Cały dzień, dość pozytywna pogoda, wieczorem punk-rockowy gig w lokalnym pubie, dużo ludzi, pozytywna atmosfera, na końcu dom.
Cóż, narkotykowy dzień zaczął się od około godziny czternastej kiedy to poszedłem w miasto do jedynej czynnej wówczas apteki, żeby kupić dekstera - było nudno, nie wiedziałem czy wieczorem wyjdę, a siedzenie w domu na dexie jest z pewnością przyjemniejsze, niż na trzeźwo. Chciałem wziąć Tussidex, ale nie było. Acodin - tabletki - też nie. Tylko syrop. Taki stan rzeczy mnie niespecjalnie zadowolił, ale jako, że w kolejce co chwila wymuszałem kaszel, żeby nie było podejrzeń, to wziąłem ten syrop, bo gardło serio zaczęło mnie drapać.
