Projekt ustawy o medycznej marihuanie leży w sejmowej zamrażarce. Minęło pół roku, parlament wciąż się nad nim nie pochylił. Dorota Gudaniec nie zamierza się jednak poddawać. Jedzie na Przystanek Woodstock i będzie zbierać podpisy.
Projekt ustawy o medycznej marihuanie leży w sejmowej zamrażarce. Minęło pół roku, parlament wciąż się nad nim nie pochylił. Dorota Gudaniec nie zamierza się jednak poddawać. Jedzie na Przystanek Woodstock i będzie zbierać podpisy.
Projekt ustawy przygotował nieformalny związek pod nazwą Koalicja Medycznej Marihuany. Do sejmy – już jako projekt poselski – trafił jednak z inicjatywy posła klubu Kukiz`15 Piotra Liroya-Marca. Nie ma numeru druku, a marszałek nie skierował go do dalszych prac. Wcześniej został pozytywnie oceniony przez sejmową komisję ustawodawczą, która sprawdziła, czy jest poprawny formalnie. Negatywnie zaopiniowało go jednak Biuro Analiz Sejmowych.
– Jedziemy na Woodstock! – napisała entuzjastycznie na swoim facebooku Dorota Gudaniec. Ona wie, że Koalicja Medycznej Marihuany nie może czekać. Dlatego złożyła do marszałka Sejmu wniosek o powołanie komitetu obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej. Jeśli Kuchciński nie dopatrzy się w nim żadnych uchybień, komitet będzie miał trzy miesiące na zebranie stu tysięcy podpisów pod wnioskiem. Jeśli się uda, projekt ominie sejmową zamrażarkę i trafi do pierwszego czytania.
Dorota Gudaniec, nazywana też matką polskiej marihuany medycznej potwierdziła, że udało się dojść do porozumienia z Jurkiem Owsiakiem, dlatego podpisy będą zbierane na Przystanku Woodstock. Impreza rozpoczyna się 14 lipca i podobnie jak w poprzednich latach, przyciągnie kilkaset tysięcy ludzi.
– Od prawie dwóch lat walczymy o nasze prawo do wyboru terapii, o godność w chorobie i umieraniu – ubolewa Gudaniec. – Od blisko dwóch lat jesteśmy spychani na margines, jesteśmy mamieni obietnicami, jesteśmy okłamywani. Pięć projektów ustaw, które miało uregulować status leczenia konopiami, zostało zamrożonych w sejmowej zamrażarce! Wzięliśmy sprawę w swoje ręce i musimy jako obywatele wymóc na władzy szacunek wobec naszego prawa do ochrony zdrowia i życia. Skoro rząd ciągle podkreśla, że wola suwerena jest najważniejsza, to pokażmy, że my – chorzy lub opiekunowie chorych – też jesteśmy suwerenem. Uważa się nas za słabych i pokonanych, ale ja wiem, że razem stanowimy wielką siłę!
UWAGA! Dorota Gudaniec prosi o wsparcie! Musi wydrukować 20 tysięcy kart, ale nie ma na to funduszy. – Potrzebujemy pomocy drukarni – mówi. – Jedziemy na Woodstock gdzie możemy zebrać nawet i 200 tysięcy podpisów pod ustawą o legalizacji medycznej marihuany, ale nie mamy kart, na których ludzie mogą je złożyć. Możesz pomóc? Skontaktuj się przez jej profil na facebooku: https://www.facebook.com/Artha.Dorota.Gudaniec
Oto co mi sie przydazylo po grzybach [osobiscie chcialbym zeby ktos to
przeczytal i ocenil]
osoby : Ja, Gutek, Wisnia, Szegi, chwilowo moja siostra (nie je grzybow ;)
srodek: grzyby, male, suszone
ilosc: ok. 40-50 sztuk
czas: zima, wieczór
zmęczenie trzeźwym życiem, chęć ciekawego spędzenia czasu ze znajomymi w klubie, w mieście i na domówce
WSTĘP
To jest trip raport który napisałem rok temu. Przeredagowałem go trochę i dodałem przemyślenia które przyszły mi na myśl gdy moje doświadczenie z używkami się zwiększyło...
Obecnie, w związku z delegalizacją naprawdę zajebistych i mało szkodliwych empatogenów (benzofurany), jesteśmy zmuszeni albo sięgać po trujące i krótko działające ketony i ich pochodne pochodnych, albo wrócić do korzeni... tzn do apteki ;) i fanom empatogenów ten trip raport dedykuję.
Dobre nastawienie na spontana
Z powodu ładnej pogody, kilku znajomych organizuje ognisko z kiełbaskami nad rzeką. Piszę do swojego ziomka, żeby wpadał na ośke na grande, pyta się mnie o plany, na co mu odpowiadam, że mam dzisiaj ochote się zgrandzić, wpierdolić do pociągu i pojechać gdzieś w chuj, najchętniej za granice. Jako, że to jest typ lubiący grande na hardcorze to od razu zostaje zachęcony takim planem i mówi, że jak tylko będzie mógł to dołączy do nas na ognisku. W dalszej części opisu będę nazywał go H.
Pozytywne nastawienie. Dobry humor. Duża łąka poza miastem. Razem z moim kumplem jako przewodnikiem.
Była to kolejna podróż z grzybami. Przygotowywałem się do niej psychicznie dość długi czas. W końcu nadszedł ten dzień. Poniedziałek – początek tygodnia, pogoda idealna, ciepło, lekki wiaterek. Razem z moim przyjacielem (nazwijmy go Zenek) postanowiłem udać się na oddaloną od miasta polankę gdzie panował cisza i spokój. Poza kilkoma traktorami w oddali nic nam nie przeszkadzało :)
Komentarze